Ey mazlumların yüreğinden kalkıp bir haziran vakti dipsiz kuyulara düşen ecelsiz çığlık! Ey dokunulmazlığına ant içilmiş dostluğun emanet edildiği çöl merhameti! Ey sahra gönlü! Ey “kalbinde gizlediği ateşle gözyaşlarının kucağında ölen” sevgili! Acep bu fani güzergâhta “garip mesajları olan bu çirkin kulübede” yağmursuz, gürültülü bulutlar altında, “kardan adamlar” ikliminde simurg vadilerinin bir dağ gibi çöktüğü omuzlarda, aşk mabedinde, umut mihrâbında, sözü çoğaltan ve kalabalıklaştıranlar arasında… nasibin ne ki!
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
