“Kırılır bütün oyuncaklar kırılır. Çocuk kalplerinden mi yaparlar onları? Niçin oyun biterken hep hatırlanır ? Hatıralarımızın en güzel oyunları…” Geriye döndüm; geçip giden yıllara şöyle bir baktım. Sanki bir bulutu üflemişim… ve dağılıp gitmiş; hepsi bu! Ağarmış saçlarımın dibinde ince bir sızı, arkada bıraktığım uzun ve meşakkatli yıllara el sallıyarak yürüyorum köyümüze... İçimde zaman susmuş; yol boyunca her adımda önüme serili hatıralar; sevinçli, umutlu, sımsıcak eski rüyalar; sıraya dizilmiş gümüş çıngıraklar gibi bütün varlığımı çınlatıyor.
Yollarında, bağlarında, çayırlarında çimenlerinde arıyorum ayak izlerimi. Varıp eşelemek istiyorum ocağımızdaki külleri. Acaba o eski ateşlerden bir köz kalmış mı bugüne? Ya sıcaklıklara kırağı düşmüşse? Ya uçup gittiyse çimenlerin ucundan gökkuşakları yansıtan o sabah çiğleri? Haneydeki serili yatağım... Acaba duruyor mu hala tandır sıcaklığında? Ya anamın alnımdaki serin elleri..!?
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
