l'oeuvre de Prosper Merimee (1803-1870) est un melange de romantisme noir et d'ecriture maitrisee. Il oppose les passions les plus fortes, la violence des ames a la rigueur d'un style qui reste un modele de prose classique.
Carmen (1845) est une somptueuse et implacable histoire d'amour et de mort, qui, outre l'opera de Georges Bizet, a inspire de nombreux metteurs en scene. Comme dans les tragedies grecques, la mort plane sur ce drame de la jalousie, et Jules Barbey d'Aurevilly ecrira, a propos de ce roman, "il y a du Goya dans M. Merimee".
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
