Dışarısının neşesine bir türlü ortak olmayı becerememiş, kenarda kalmakla yetinmiş, varoluşunu anlamlandıramamış ve en nihayetinde dünyadan kendi isteğiyle çekilmiş bir yazar Osamu Dazai; Japon edebiyatının en etkileyici isimlerinden biri. Korkunç ağırlıkta bir depresyonun kıskacında süren kısacık hayatını, kendisini bir roman kahramanına dönüştürerek anlatıyor İnsanlığı Kaybedişim’de. “Utanç dolu bir hayat yaşadım” diyerek açtığı eserini, “Yaşamak ne demek en ufak bir fikrim yoktu” diyerek sürdürüyor. Ruhundaki lanetli huzursuzluğu bütün açıklığıyla ifşa ediyor Dazai; hayata karışabilmek, toplumun bir parçası olabilmek için neler yaptığından bahsediyor ve tam da bu yüzden kendisini yitirdiğini söylüyor. İnsanlığı Kaybedişim, yoğun melankolisiyle insanın sinirlerine oynayan çarpıcı bir metin.
Kitap Hakkında
Osamu Dazai’nin yaşamının son yıllarında kaleme aldığı ve otobiyografik özellikler de taşıyan İnsanlığımı Kaybedişim, aristokrat bir ailenin gelenek ve alışkanlıkları ile Batılı modern fikirlerin arasında kaldıkça yaşadığı topluma ve dünyaya yabancılaşan, karamsar bir ruhun romanı.
İnsanlığımı Kaybedişim’in daha ilk sayfasından itibaren anlatıcı-yazar, bu yabancılaşma ve karamsarlık duygusunu dokunaklı olmaktan uzak, son derece ironik bir üslupla aktarırken giderek insanlıktan ve kendisi olma halinden çıkmaya, “diskalifiye olmaya” başlar. Anlatıcı-yazarın şahsında asıl anlatılansa, savaş sonrası travmaların ve kökten değişimlerin allak bullak ettiği bir toplumun akıbetidir.
Modern Japon edebiyatının ve otobiyografik roman türünün köşe taşlarından biri olarak kabul gören İnsanlığımı Kaybedişim, Esmanur ve Esranur Yiğit’in Japonca aslından çevirisiyle...
Osamu Dazai, benim en sevdiğim yazarlardandır. -Wong Kar-Wai
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
