Bir kırtasiye düşkünü olarak büyük bir hevesle aldım. Ancak beklediğimin altında, biraz klişe, belki biraz senaryo bir kitapla karşılaştım. Yazarın dili akıcı belli ki en azından çevirisi öyle. Hikâye güzel bir aşk hikâyesi. 1953 yılında Tahran’daki bir kırtasiye dükkanında karşılaşan Roya Kayhani ve Bahman Aslan, ilk karşılaştıklarında daha 17 yaşındadırlar. Kitap, kalem, mürekkep arasında kendilerine bir sığınak bulmuşlardır. Aralarında bir aşk filizlenir ama Şah yanlıları darbe gerçekleştirirler. Sonra hikaye Amerika’ya uzanıyor, darbe yüzünden pek çok İran vatandaşının ülkesini terk etmek zorunda kaldığını biliyoruz, burası tarihi gerçek. Daha demokratik olacağız derken bir daha asla demokrasi göremeyeceklerini nerden bileceklerdi tabii. Neyse, kitap tarihe buradan değiyor. Bütün mesele, 60 yıl önce, darbe günü kaybolan Bahman’a ne olduğu sorusuna geliyor. Kitap akıyor, tutarlı, aşırı felsefik ve ağır diyaloglar içermediğinden her ortamda rahatlıkla okunabilir, ama çok büyük beklentiye girmeyin derim.